Życie w ciągłym pośpiechu sprawia, że coraz więcej osób odczuwa nadmierne zmęczenie. Problem pojawia się, kiedy zwykłe uczucie zamienia się w codzienną walkę z wyczerpaniem, które nie ustępuje nawet po spokojnie przespanej nocy. Brzmi jak koszmar? To rzeczywistość osób cierpiących na syndrom przewlekłego zmęczenia. Dowiedz się, co to jest i jak wpływa na życie.
Zespół zmęczenia chronicznego to nie wymysł, a prawdziwa choroba
W latach 90. XX wieku syndrom przewlekłego zmęczenia określany był krzywdząco „grypą karierowiczów”, ponieważ atakował głównie młodych, odnoszących sukces ludzi, którzy skarżyli się na ciągłe znużenie oraz objawy charakterystyczne dla grypy.
Obecnie Zespół Przewlekłego Zmęczenia (ang. chronic fatigue syndrome – CFS) coraz częściej uważany jest za chorobę cywilizacyjną, która dotyka coraz więcej osób, znacząco obniżając ich komfort życia. To złożone zaburzenie, które najczęściej pojawia się między 20. a 50. rokiem życia. Głównie dotyka kobiety, ale również mężczyźni i nawet dzieci mogą cierpieć z jego powodu. Schorzenie to nazywane jest również encefalopatią mialgiczną lub encefalopatią bólową.
Przewlekłe zmęczenie – przyczyny
Geneza zespołu przewlekłego zmęczenia pozostaje nieznana. Na przestrzeni lat naukowcy wysuwali różne teorie. Spekulowano, że choroba może być wynikiem obecności wirusa XMRV, jednak nie zostało to udowodnione. Podobnie było w przypadku wirusa CMV, EBV czy innych wirusów z rodziny herpes. Obecnie coraz częściej mówi się, że przyczynami tego schorzenia są zaburzenia w obrębie układu odpornościowego i hormonalnego.
Jednak najbardziej prawdopodobne jest to, że omawiane zaburzenie to wynik niewydolności mitochondriów, które powodują osłabioną produkcję energii ATP. Więcej na temat zespołu przewlekłego zmęczenia oraz jego związku z mitochondriami można przeczytać tutaj: https://mito-med.pl/artykul/zespol-przewleklego-zmeczenia-cfs-przyczyny-objawy-diagnostyka.
Objawy przewlekłego zmęczenia
Syndrom przewlekłego zmęczenia odnosi się do stanu, w którym uczucie ciągłego lub nawracającego zmęczenia trwa przez minimum pół roku, a dodatkowo nie ustępuje po odpowiednim odpoczynku oraz negatywnie wpływa na sferę zawodową i osobistą.
Ponadto przed ustaleniem diagnozy należy wyeliminować możliwość wystąpienia innych schorzeń, które również mogą przyczynić się do tego stanu. Mogą one mieć zarówno charakter fizyczny, jak i psychiczny.
Najczęściej występujące objawy w syndromie przewlekłego zmęczenia to:
- problemy z koncentracją,
- obniżenie nastroju,
- bóle i osłabienie mięśni,
- ból w klatce piersiowej,
- powiększone węzły chłonne,
- nieokreślone bóle głowy,
- problemy z zasypianiem lub przebudzeniami w nocy.
Zaburzenie może również prowadzić do różnorodnych komplikacji wpływających na jakość życia. Wiele osób cierpiących na CFS doświadcza objawów depresji i lęku, nie są w stanie uczestniczyć w aktywnościach społecznych czy zawodowych, a także cierpią na „mgłę mózgową”. To tylko niektóre dodatkowe dolegliwości, z którymi mierzą się pacjenci dotknięci syndromem przewlekłego zmęczenia.
Jak rozpoznać syndrom przewlekłego zmęczenia? Badania
Nie istnieją jeszcze badania umożliwiające bezpośrednie rozpoznanie CFS. Dlatego diagnostyka opiera się na eliminacji innych możliwych schorzeń. W jej trakcie bierze się pod uwagę:
- historię chorób pacjenta,
- wyniki przeprowadzonych badań,
- wyniki oceny funkcji poznawczych,
- wykluczenie innych stanów klinicznych,
- spełnienie kryteriów definicji CFS według CDC.
Jeśli podejrzewasz u siebie syndrom przewlekłego zmęczenia, najlepiej zgłoś się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który wskaże dalszą drogę diagnostyki.
